Դեռնաներքի կայունացում գեոգրիդով. Համեմատում երկարությունը և կայունությունը

Անկյունագծի կայունացումը դեպք է համարվում այն պրոցեսի, որը համապատասխանում է անկյունագծերի կայունությանը երկար ժամանակահատվածում՝ կարելով բոլոր հնարավոր ձախողումները, որոնք կարող են լինել անտառուստ մարդկանց կյանքի և ինֆրաստրուկտուրային հարթության համար։ Դրա համար հաճախ օգտագործվում են ջե奥աշտատական նյութեր, մասնավորապես ջե奥աշտատական ցանցեր։ Նրանք տեղադրվում են անկյունագծի հողում անկյունագծային կամ հորիզոնական կերպով՝ որպեսզի ուժեղացնեն այն։ Նրանք նաև օգնում են ավելի հավասարաչափ բաշխել ազդեցությունները անկյունագծի վրա՝ նվազեցնելով տեղային բեռնաբեռությունները, որոնք կարող են նำն գալ երկարաձգույթներին։ Այլ տարբերակներից կարող են լինել տարածում տանող համակարգեր, բուսականության սերունդ կամ անկյունագծի հավասարակցումը՝ ջե奥աշտատական ցանցերի օգտագործման դեպքում։ Տարածում համակարգերը օգնում են կառավարել ջրի հոսքը և նվազեցնել պորի ջրի ճնշումը, որը թույլատրում է անկյունագծերին։ Հողը միացվում է բուսականության արմատներով՝ տարածելով բնական կայունացումի արդյունքները իր շուրջընթացքում։ Այս առանձնահատուկ առաջարկները միասին ապահովում են կայուն անկյունագծի միջավայրը, որտեղ շարժվող կառուցումները պաշտպանվում են վատակներից՝ որոնք կարող են պահանջել ավարտական վերանորոգումներ ավելի բարձր արժեքներով։